Απ’ τις λίγες ευτυχίες μου μας μένουν είναι να πέφτουν στα χέρια μας φανζίν που να μην έχουν χρόνο και τόπο. Τώρα θα μου πει: “μα ο τίτλος το τοποθετεί σε κάποια γερμανόφωνη χώρα..” και εγώ θα σου απαντήσω “ναι αλλά εγώ το βρήκα στο Χαϊδάρι.” Γεμάτο σκέψεις και αναλύσεις με αναφορές σε τέχνη και […]
Read More
Ο “μέταμαν” μετράει περίπου δέκα χρόνια ύπαρξης και περιθωριακής ιντερνετικής δημοσιότητας και το 2016 αποφάσισε να αυτοεκδοθεί, δημιουργώντας το τεύχος “μέταμαν 54”. Αυτό ήταν και η αρχή για να χτίσει μια ομάδα γύρω του, η οποία κουβεντιάζει, αναρωτιέται, αυτομορφώνεται και είναι σε ετοιμότητα να υλοποιήσει και τις επόμενες έντυπες μορφές του. Ο “μέταμαν” κρύβεται μέσα […]
Read More
Σύγχρονες κομπανίες με μπουζούκια κινούνται στα Εξάρχεια και στα πέριξ στήνοντας μουσικές ανάμεσα σε καπνογόνα, λέγοντας σου πως δεν έχει σημασία ποιος είσαι και από που προέρχεσαι αρκεί μέσα σου να νιώθεις ρεμπέτης. Ένα πολύ ωραίο κόμιξ με αναφορές σε εμβληματικές μορφές του ρεμπέτικου, με στοιχεία έρευνας αλλά και με διάθεση να διατηρήσουν το ρίζωμα αυτής […]
Read MoreΤο βγάζανε στα μέσα της 10ετίας του ’80 κάποια από τα άτομα που ανοίξανε το στέκι της Καβάλας. Το ‘εφημεριοδικό’ κυκλοφόρησε 2 τεύχη, το 1ο τον Μάρτη/Απρίλη του 1985, με τα εξής θέματα: ροπές και καταστάσεις εν όψει των εκλογών για μια επαναστατική εναλλακτική κίνηση τι είναι αντηρρησίας συνείδησης εναλλακτική κοινωνική θητεία – μια έμπρακτη […]
Read More
Το Glass Infection ήταν μια ομάδα δρόμου με συγκεκριμένες δράσεις / πράξεις περισσότερο – σαν μια καταστασιακή άσκηση. Τα έντυπα συμπεριλαμβάνουν φώτο από δράσεις στο δρόμο (στένσιλ, αφίσες, πανό) και πολιτικά κείμενα. Στην εισαγωγή η ομάδα γράφει, “οι Glass Infection είναι μια ομάδα σημειολογικού ανταρτοπολέμου που δραστηριοποιείται στο δρόμο με εφήμερες δράσεις στο μουσείο καταστροφής […]
Read More
Η σταθερή (δεν μας πείθουν) έκδοση της συνέλευσης των «Διαρρηκτών της φοιτητικής κουλτούρας» μετρά ήδη 12 τεύχη. Με τρία χρόνια παρουσίας στις φοιτητικές σχολές και τιράζ από 1000 ως 2000 φύλλα το Bomb it δημιουργήθηκε μέσα από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι της Νομικής. Οχτασέλιδο, βγαίνει κάθε λίγους μήνες και καταπιάνεται με (ω! τι έκπληξη!) φοιτητικά ζητήματα, πολιτικής, […]
Read More
Από το χρονοντούλαπο της ιστορίας ξέπεσε στα χέρια μου το πρώτο τεύχος αυτού του φανζίν που δυστυχώς δεν έμελε να συνεχίσει. Οκτώβριο του 2006, μερικοί φίλοι που έγραφαν και στο φανζίν chimeres, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα άλλο φανζίν, αμιγώς πολιτικό, καίριο και καυστικό. Αποτέλεσμα αυτού το persona non grata #1, αφιερωμένο στις δημοτικές εκλογές/τοπική αυτοδιοίκηση/τοπικές […]
Read More
Σεμπριά: Για τον Μπωντλαίρ είναι ο βοτανολόγος του πεζοδρομίου. Ο Μπένγιαμιν τον θεωρεί προϊόν του μοντερνισμού και της βιομηχανικής επανάστασης. Ο Μπρετόν μέσα από αυτόν αναζήτησε την τυχαιότητα, την παράξενη ομορφιά του ομοιόμορφου πλήθους, το ζωντάνεμα του ρομαντισμού. Ο flaneur γεννήθηκε στους παριζιάνικους δρόμους. Και σε κάθε περίπτωση ζει και αναπαράγεται στους δρόμους της μητρόπολης. […]
Read More
To freequency είναι ένα εγχείρημα που ξεκίνησε σαν διαδικτυακό ραδιόφωνο και μετεξελίχθηκε σε blog και ηλεκτρονικό περιοδικό (webzine). Κάθε τεύχος τυπώνεται και σε έντυπη μορφή. Αναμειγνύει πολύ επιτυχημένα θέματα που αφορούν την πολιτική, τον κινηματογράφο, τη μουσική, τη λογοτεχνία. Πώς ορίζεται εκείνη η -σχεδόν μαγική- στιγμή που ένα σύνολο ατόμων καταφέρνει να υλοποιήσει το όραμα που […]
Read More
Το 5ο και πιο πρόσφατο τεύχος του Αντίδοτου μπαίνει με γκολ από τα αποδυτήρια, χαχα! Πέραν της κλασικής Ψειριστικής του Γιάννη, η οποία αυτή τη φορά πατά πάνω στο Σχίσμα των Free Youself, θα διαβάσετε ένα πολύ καλό μεταφρασμένο άρθρο για τη muzak (η background μουσική στα εμπορικά κέντρα, μετρό κ.α.) από το Σπήλιο, ένα […]
Read More
Ακολουθώντας το πνεύμα των ημερών που προηγήθηκαν, η βδομάδα αυτή ανήκει στις Κατσαρίδες Πόλης. Έντυπο με έντονο το κοινωνικό και πολιτικό προβληματισμό, σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και έντυπο δρόμου. Το παίρνουμε με το «μέρος» μας όμως μιας και μιας αρέσουν οι αλληγορικές ιστορίες και οι λογοτεχνικές πινελιές με χιούμορ. Το τεύχος […]
Read More
Ο Απαγορευμένος Τύπος είναι ακόμη ένα μουσικό/κοινωνικό έντυπο από την εποχή που ελληνικό hxc/crust πατούσε γερά γκάζια. Το εξώφυλλο προειδεάζει αμέσως για τα μη μουσικά θέματα που περνούν από τις σελίδες του: αντιφασισμός, ναρκωτικά, κακοποίηση ζώων, πυρηνική ενέργεια, πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Πολύ βαρύ και καλό το artwork μιας και φαίνεται πως ο φωτοτυπάς δε […]
Read More
Το φανζίν Χάρτινο (Ασπρόμαυρη Απεριοδική έκδοση) κυκλοφόρησε το 2ο τεύχος του. Μουσική, λογοτεχνία(;), ποίηση(;!), κείμενα προσωπικού ύφους ανεξαρτήτως θέματος. Το Χάρτινο αναγνωρίζει σαν επιρροές του μια παλιότερη γενιά fanzines και underground εντύπων και επιδιώκει να τους μοιάσει (είναι μικρούλι, μα θα τα καταφέρει). Είναι το αποτέλεσμα των προσπαθειών 1-2 ανθρώπων, ουσιαστικά, που καταθέτουν σ’αυτό ένα […]
Read More
Αυτό πάλι τί είναι; Αγαπητοί μου είναι ότι καλύτερο έχει περάσει μπροστά από τα ματάκια μου εδώ και πολύ καιρό. Πρώτα πρώτα εκδίδεται από μια μεγάλη παρέα στους Αγ. Θεοδώρους Κορινθίας. Γεμάτο κολάζ, underground κόμικς, σκίτσα και πολύ δυνατά άρθρα για Νόαμ Τσόμσκυ, Γ. Κατσαρό και το αποθεωτικό Ήρθε άραγε ο Τζωρτζ Μπους στους Αγ. […]
Read MoreΠολιτική και μουσική Πηγή: “Το Φαν-Ζέιν της Ελληνικής Σκηνής”, άρθρο του Βαγγέλη Λιβιεράτου. Αν έχετε επιπλέον πληροφορίες ή υλικό για το συγκεκριμένο φανζίν, αφήστε ένα μήνυμα παρακάτω ή επικοινωνήστε με τους συντάκτες του site.
Read More