I boarded this train well into its journey. Just got my first few issues of Hiroshima Yeah! -that’s issues #149-153, July to November, 2017. And though I didn’t send off for a subscription, as there isn’t one, as far as I’m aware of at least, I’m certainly staying aboard and looking forward to the rest […]
Read More
Η αυτοέκδοση αυτή είναι ακόμα μια συλλογή από κείμενα που ανέβηκαν στο blog του τρελού αγοριού από την Θεσσαλονίκη τα χρόνια από το 2007 ως το 2015. Ό,τι και αν έχω διαβάσει μου αρέσει για την απλοϊκότητα αλλά και την ταυτόχρονα ευθύτητα και επικαιρότητα που έχει. Βλέπεις πράγματα του ’07 που ακόμα (σε) κολλάνε. Κι ας γράφει/δημιουργεί […]
Read More
“Το παρόν τευχάκι αποτελεί συλλογή από την περίοδο 2007-2015 ….” μας ενημερώνει το Θείο Τραγί αν και αυτό θα το ψιλιαζόμασταν καθώς και μόνο ο κλισεδιάρικος μεν, πιασάρικος δε τίτλος του, προδίδει απολυτότητα και αφέλεια 15χρονου. Από την άλλη, παρά το ασπρόμαυρο εξώφυλλο (νομίζω είναι έτσι μόνο στην πρόμο βερζιόν), στο εσωτερικό έχει μπόλικο τυπωμένο […]
Read More
Prostozin 64mg amipasol 500mg/125mg επικαλυμένες με διαφανές υμένιο κάψουλες αμιπασόλη/κερπιλόνιο φως διανέμεται μαζί με φύλλο οδηγιών χρήσης Το Prostozin είναι ένα σκεύασμα για τυφλά σαλιγκάρια, που δρα σκοτώνοντας τα καβούκια μας, γνωστά ως “τις μαλακίες που ξέρουμε να κάνουμε, ας τις κάνουμε καλά για να μην κάνουμε απλά μαλακίες”. Περιέχει μια ομάδα 7 διαφορετικών καβούκ, […]
Read More
Ο “μεταμαν” μετράει περίπου δέκα χρόνια ύπαρξης και περιθωριακής ιντερνετικής δημοσιότητασ και το 2016 αποφάσισε να αυτοεκδοθεί, δημιουργώντας το τεύχος “μεταμαν 54”. Αυτό ήταν και η αρχή για να χτίσει μια ομάδα γύρω του, η οποία κουβεντιάζει, αναρωτιέται, αυτομορφώνεται και είναι σε ετοιμότητα να υλοποιήσει και τις επόμενες έντυπες μορφές του. Ο “μεταμαν” κρύβεται μέσα […]
Read More
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μοιραστείς ένα δηκτικό ποίημα. Χειροποίητο καρτολίνο με ένα θηλυκό σκαθάρι να περιδιαβαίνει τις σελίδες και εμάς να ψάχνουμε το νόημα. Δεν υπάρχει “Η Χάρυ το σκαθάρι ή Η ψίχα είναι παγίδα” βασίστηκε στο ποίημα “Forgive” του A.A. Milne, άλλοτε πιότερο κι άλλοτε λιγότερο. Κυκλοφόρησε σε 50 αντίτυπα τον Δεκέμβρη του […]
Read More
Η Πόλη είναι έρωτας, όχι με την ρομαντική έννοια αλλά με αυτήν που κάνει ένα φανζίν να ξεχωρίζει στην καρδιά σου. Όσο δύσκολο και αν είναι να το φανταστεί κάποιος, το βρήκα στους διαδρόμους της comicdom σαν μια απόδειξη πως δεν χάθηκε ο χρόνος μου εκεί. Μαυρίλα, ανυπαρξία, η πόλη από ψηλά, η πόλη που δεν μας […]
Read MoreΤο βγάζανε στα μέσα της 10ετίας του ’80 κάποια από τα άτομα που ανοίξανε το στέκι της Καβάλας. Το ‘εφημεριοδικό’ κυκλοφόρησε 2 τεύχη, το 1ο τον Μάρτη/Απρίλη του 1985, με τα εξής θέματα: ροπές και καταστάσεις εν όψει των εκλογών για μια επαναστατική εναλλακτική κίνηση τι είναι αντηρρησίας συνείδησης εναλλακτική κοινωνική θητεία – μια έμπρακτη […]
Read MoreΚολάζ, αποκόμματα απο εφημερίδες, αποσπάσματα απο ποιήματα γνωστών ποιητών, κριτική βιβλίων, ταινιών, σκιτσακια. Δηλαδή μια συλλογή απο ότι προσελκύει το ενδιαφέρον του δημιουργού του “Underground”. Παράλληλα υπάρχουν διάσπαρτα χειρόγραφα που εκφράζουν τις σκέψεις του. Συχνά αυτά τα χειρόγραφα μοιαζουν ασυνάρτητα, αλλά δεν είναι έτσι. Είναι ενάς τρόπος έκφρασης των σκέψεων και των συναισθημάτων του. Άρα […]
Read More
Αφιέρωμα στο “Το Μονόγραμμα” του Οδυσσέα Ελύτη με εμβόλιμα μουσικά διαλείμματα ανάμεσα στις ενότητες. Θα ακολουθήσει πάρτυ για τα 9 χρόνια του φανζίν. Όλα αυτά το Σάββατο, 9 Απριλίου, στην Λοκομοτίβα, στα Εξάρχεια.
Read More
Σήμερα έπεσε το μάτι πάνω σε ένα παλιό τσακμάκι. Ίσως όχι και τόσο παλιό μιας και βγήκε μόλις πέρσι, τεύχος 03 Χειμώνας 2016. Να πω την αλήθεια στην αρχή νόμιζα πως αναφέρεται στην περίοδο που διανύουμε και μόλις μετέτρεψε τον Χειμώνα 2016 σε 2017 αλλά ένα ξεφύλλισμα με έπεισε πως τα πράγματα προχωράνε. Όλη αυτή […]
Read More
Το Καρτ ποστάλ είναι ουσιαστικά λευκές σελίδες γεμάτες με ποιήματα που ίσως και να σε αφορούν. Οι σελίδες είναι καρτ ποσταλ από κάθε διαφορετικό ταξίδι και εκεί προς το τέλος ξεπετάγεται και μια φωτογραφία σαν αυτές που ζητάς να σου στείλει ο άλλος για να καταλάβεις που βρίσκεται και πως περνάει. Βαρκελώνη, Γρανάδα, Κόρδοβα, Αθήνα, Μαρόκο. […]
Read More
Κυτταρίτιδα ή πως αγάπησα το μπουκωμένο “φ” μιας olivetti lettera 32 Κυτταρίτιδα κυτταρίτιδα κυτταρίτιδα κυτταρίτιδα πολύ κυτταρίτιδα δηλαδη. κυτταρίτιδα για όλες. κιτ για καμία. και για τίποτα. Κάπως έτσι ξεκίνησε να μου παρουσιάζει το zine ο gq. Όμως η Κυτταρίτιδα δεν θέλει ενθουσιασμούς. Θέλει βαθιά ανάγνωση και διαλλείματα για τζούρες καπνού. Θέλει να προσπαθείς να αισθανθείς με τα […]
Read More
Κυκλοφορεί ανάμεσά μας εδώ και μερικούς μήνες το 16ο τεύχος του Ταξίδι στον Χωροχρόνο. Γεμάτο ποίηση όπως μας έχει συνηθίσει, αυτήν την φορά με έμφαση σε ποιήματα που γράφτηκαν σε στέκια και καταλήψεις αλλά και αρκετά δείγματα αυτόματης γραφής. Η νύχτα πέφτει, οι ψυχές αναστατώνονται, ο περισσότερος κόσμος κοιμάται εγώ όχι αναρωτιέμαι αν υπάρχουν και […]
Read More
Ντραμόνες ο Λόρκα ονομάζει τις στιγμές που ενώ γελά και αστειεύεται, αξάφνου διακατέχεται από μια μελαγχολία τύπου σφάχτη. Η ερμηνεία του φανζίν που κρατάτε στα χέρια σας είναι πως πρόκειται για μια θλίψη συ-μπη-κνω-μέ-νη και παλαιότερη από τον κόσμο. Είναι εμφανής η ανάγκη του ανθρώπου να στοχάζεται διαβάζοντας σημαντικά κείμενα. Θα ήθελα πολύ να είχε […]
Read More