Η Πόλη είναι έρωτας, όχι με την ρομαντική έννοια αλλά με αυτήν που κάνει ένα φανζίν να ξεχωρίζει στην καρδιά σου. Όσο δύσκολο και αν είναι να το φανταστεί κάποιος, το βρήκα στους διαδρόμους της comicdom σαν μια απόδειξη πως δεν χάθηκε ο χρόνος μου εκεί. Μαυρίλα, ανυπαρξία, η πόλη από ψηλά, η πόλη που δεν μας […]
Συνέχεια
…και αν θα τον βρείτε εκεί που θα βρίσκεται, εκεί ξεχασμένος πέστε μου ποίος, ποίος θυμάται ποίος είναι αυτός που συντρόφους δεν έχει κι ούτε ζητάει δεν θα σας χαιρετήσει, ούτε καν θα σας προσέξει μαζί σας τώρα δεν θέλει να επικοινωνήσει πληγωμένα παιδιά δεν θέλει να παρηγορήσει πληγωμένα παιδιά δεν θέλει να ξαναδεί… Είχαν […]
Συνέχεια
Ψυχεδελικό κολλάζ (ακόμα μια φορά) γεννημένο από το χάος. Μάθαμε να περιμένουμε πολλά – Θέλουμε περισσότερα. Το πέμπτο Sore Bowels Pissing Marbles προκαλεί την αλληλεπίδραση. Το ξεφυλλίζω και με πιάνει να κόβω ματάκια και χειλάκια από παλιές φωτογραφίες λες και δεν αξίζει στον κόσμο να γελά. Μέσα σε λίγες σελίδες η χώρα των τραυμάτων (μου) μοιάζει με […]
ΣυνέχειαΑπό τον πολυπράγμων Στυλιανό Τζιρίτα (Trash City, Κόρη Οφθαλμού), “πάνω στη σημειολογία της γλώσσας και των συλλαβών.”
Συνέχεια
Σύγχρονες κομπανίες με μπουζούκια κινούνται στα Εξάρχεια και στα πέριξ στήνοντας μουσικές ανάμεσα σε καπνογόνα, λέγοντας σου πως δεν έχει σημασία ποιος είσαι και από που προέρχεσαι αρκεί μέσα σου να νιώθεις ρεμπέτης. Ένα πολύ ωραίο κόμιξ με αναφορές σε εμβληματικές μορφές του ρεμπέτικου, με στοιχεία έρευνας αλλά και με διάθεση να διατηρήσουν το ρίζωμα αυτής […]
ΣυνέχειαΤόσο αισθητικά, όσο και θεματικά μου θύμισε -ίσως με κάποια δόση υπερβολής- το search and destroy, μετέπειτα re/search. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες, προκλητικά θέματα, καταστασιασμός, αβάν-γκαρντ τέχνη και πολιτική. Ό,τι δηλαδή χαρακτήρισε την -προσωπικα πολυαγαπημένη- industrial σκηνή των 80s. Kαθόλου περίεργο, αφού ο εκδότης του είναι ο last days of sex. Ξεκινά με ένα μικρό αφιέρωμα του […]
Συνέχεια
Για την ιστορία του Crucial, δες εδώ! Μετά από σχεδόν 7 χρόνια στρατών, δουλειών και λοιπών, ήρθε ή ώρα για ‘νέο’ τεύχος -το 7ο- με υλικό των τελευταίων αυτών 7 χρόνων. Βίντεο-γκεϊμινγκ, αθλητικά παπούτσια με αέρα κοπανιστό, πανκ ροκ και χάρντκορ παράνοια. Τυπώθηκε σε 100 αντίτυπα (50 με άσπρο + 50 με κίτρινο εξώφυλλο) και […]
Συνέχεια
Δεν ξέρω πόσοι παρατήρησαν ότι το κόκκινο μπλουζάκι που φορούσε ο Γιώργος Μάρκου, ο εκδότης του ιστορικού μουσικού φανζίν Gew-Gaw, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα νέο (κι εξαιρετικό) τεύχος μετά από πολλά χρόνια απουσίας, ήταν ένα αναμνηστικό T-shirt από το Fanzinesnet Free Camping 2005, μια προσπάθεια που μπορεί να θεωρηθεί ως «πρόγονος» του σημερινού Athens Zinefest. […]
Συνέχεια
Αν και δεν το λέει πουθενά, ένα χρόνο μετά το 1ο, κυκλοφόρησε το 2ο Βιράγκο. Για μια ακόμα φορά πολύ όμορφα τυπωμένο από τον The Holodeck, και πάλι σε 100 -αριθμιμένα αυτή τη φορά- αντίτυπα, αλλά μπόλικα διαφορετικό από τον προκάτοχό του. Με τη συμμετοχή των Χρήστο Κωτσίνη, Νίκο Χαλβατζή, Βασίλη Γεωργίου, Βασίλη Πάτρα, J. […]
Συνέχεια
Jan is a Hamburger crazy about football, zines and beer -i think i have the order right, if there is one. We met in Athens, which he visited so as to attend the 2017 zinefest, visit the city’s zine library, watch local football and try local beers. We watched not one, but two games on […]
ΣυνέχειαΤο βγάζανε στα μέσα της 10ετίας του ’80 κάποια από τα άτομα που ανοίξανε το στέκι της Καβάλας. Το ‘εφημεριοδικό’ κυκλοφόρησε 2 τεύχη, το 1ο τον Μάρτη/Απρίλη του 1985, με τα εξής θέματα: ροπές και καταστάσεις εν όψει των εκλογών για μια επαναστατική εναλλακτική κίνηση τι είναι αντηρρησίας συνείδησης εναλλακτική κοινωνική θητεία – μια έμπρακτη […]
Συνέχεια
Οι μέρες πλησιάζουν και εμείς δεν έχουμε γραψει κάτι ακόμα αναλυτικό για την 4η διοργάνωση του Athens Zinefest. Κρατείστε οπότε τα σημαντικά και ελπίζουμε το zinefest να γίνεται κάθε χρόνο και καλύτερο, να διαδίδει την diy έντυπη έκφραση με βλέμα προς το μέλλον και να μένει μακριά από την παράκρουση του “φανζίν” που πάει με […]
Συνέχεια
Τρεις μέρες σερί πυρετός και την τέταρτη υποθερμία και μια Κυτταρίτιδα να με περιμένει! Να πω όχι? Δεν θα μπορούσα άλλωστε αφού έρχεται ροζ και μεταξοτυπωμένη στο εξώφυλλο για να σε ιντριγκάρει να την χαιδέψεις και να την πάρεις μαζί σου. Την πήγα σε λεοπάρ κρεββάτια γιατί φαντάστηκα θα της αρέσουν και μου αποκάλυψε το […]
Συνέχεια
Το Massive Brutality ‘zine ξεκίνησε σαν ιδέα το 2002 με σκοπό να κυκλοφορήσει το πρώτο τεύχος του το έτος του 2003, αυτό δυστυχώς δεν έγινε ποτέ. Το 2005 σαν συνέχεια του Massive Brutality κυκλοφόρησε το Supreme Turpitude απο την ίδια συντακτική ομάδα. Μετά από δέκα χρόνια η ιδέα του Massive Brutality αναζωπυρώθηκε με αποτέλεσμα το […]
Συνέχεια
Πάει πάνω από μήνας που έχω τις φρέσκες Εμβοές στα χέρια μου, λες και προσπαθώ να τις φυλάξω σαν ένα καλό μυστικό. Ο Νικόλας συνεχίζει και συνεχίζει να εκπλήσει. Ένας καταιγισμός ήχων (ή μάλλον η περιγραφή αυτών) και πληροφοριών για αμέτρητες συμπράξεις μουσικών και ακόμα περισσότερες κυκλοφορίες, με πολύ όμορφο και μινιμαλιστικό στήσιμο από την […]
Συνέχεια