Λοιπόν, που λέτε … το ζιν αυτό το φτιάχνει μια γνωστή/φίλη/κολλητή/συγγενής και ξέρω ότι θα την πειράξει – ξέρω ότι δεν είναι πρέπων, κατά το μεταμοντέρνο σαβουάρ-βίβρ, να πείς κάτι που θα στεναχωρήσει το(ν) άλλο. Ξέρω, ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ πια να πείς ότι δεν σου αρέσει κάτι. Στο κάτω-κάτω, αν δεν σ’ αρέσει αδελφέ, κράτα τη […]
Συνέχεια
Κόμιξ ποστ-αποκαλίπτικ, πίξελ μεγάλα, ποίηση βαθυστόχαστη, διαφήμιση για Farfisa βίντατζ, συνεντεύξεις με Junkheart, Hex, Youth Avoiders, Dylan Wolfram (aka Φώτης Τζανάκης) και Γιώργο από Κομοδίνα 3 + Nomos 751. Ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ συν το ότι όχι μόνο -ως είθισται πλέον- δεν βλασταίνουν παντού, αλλά δεν δεν υπαρχει ουδεμία αναφορα σε διαδικτυακούς τόπους, διευθύνσεις, κοινωνικά δίχτυα και […]
Συνέχεια
“Το παρόν τευχάκι αποτελεί συλλογή από την περίοδο 2007-2015 ….” μας ενημερώνει το Θείο Τραγί αν και αυτό θα το ψιλιαζόμασταν καθώς και μόνο ο κλισεδιάρικος μεν, πιασάρικος δε τίτλος του, προδίδει απολυτότητα και αφέλεια 15χρονου. Από την άλλη, παρά το ασπρόμαυρο εξώφυλλο (νομίζω είναι έτσι μόνο στην πρόμο βερζιόν), στο εσωτερικό έχει μπόλικο τυπωμένο […]
Συνέχεια
Prostozin 64mg amipasol 500mg/125mg επικαλυμένες με διαφανές υμένιο κάψουλες αμιπασόλη/κερπιλόνιο φως διανέμεται μαζί με φύλλο οδηγιών χρήσης Το Prostozin είναι ένα σκεύασμα για τυφλά σαλιγκάρια, που δρα σκοτώνοντας τα καβούκια μας, γνωστά ως “τις μαλακίες που ξέρουμε να κάνουμε, ας τις κάνουμε καλά για να μην κάνουμε απλά μαλακίες”. Περιέχει μια ομάδα 7 διαφορετικών καβούκ, […]
Συνέχεια
Είσαι μια σωστή κιουρία και καβαλάς μηχανή, τα προβλήματα είναι πολλά, αλλά μην ανυσηχείς αυτό το ζιν σου δίνει έναν λεπτομεριακό οδηγό επιβίωσης. Έχει ασπρόμαυρα σχέδια με μπόλικες γραμμές και γεωμετρία και ψυχεδελογράμματα που άνετα τα έβλεπες και σε εξώφυλλο χίπικου (με την καλή έννοια) βινυλίου. Γκάζια, κατσίκες, μπαμπάδες σε μηχανές, μαγικό πλάσμα με ροζ […]
Συνέχεια
Ο “μεταμαν” μετράει περίπου δέκα χρόνια ύπαρξης και περιθωριακής ιντερνετικής δημοσιότητασ και το 2016 αποφάσισε να αυτοεκδοθεί, δημιουργώντας το τεύχος “μεταμαν 54”. Αυτό ήταν και η αρχή για να χτίσει μια ομάδα γύρω του, η οποία κουβεντιάζει, αναρωτιέται, αυτομορφώνεται και είναι σε ετοιμότητα να υλοποιήσει και τις επόμενες έντυπες μορφές του. Ο “μεταμαν” κρύβεται μέσα […]
Συνέχεια
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μοιραστείς ένα δηκτικό ποίημα. Χειροποίητο καρτολίνο με ένα θηλυκό σκαθάρι να περιδιαβαίνει τις σελίδες και εμάς να ψάχνουμε το νόημα. Δεν υπάρχει “Η Χάρυ το σκαθάρι ή Η ψίχα είναι παγίδα” βασίστηκε στο ποίημα “Forgive” του A.A. Milne, άλλοτε πιότερο κι άλλοτε λιγότερο. Κυκλοφόρησε σε 50 αντίτυπα τον Δεκέμβρη του […]
Συνέχεια
Φρέσκο, πάνκικο φανζίν, ωδή σε χαμένους ανθρώπους. Στιχάκια και σκίτσα με μια δόση στυλιζαρισμένου πόνου, ίσως γιατί οι άντρες πρέπει να κρύβουν την θλίψη τους (τι στερεοτυπικές μαλακίες). Σχεδιασμένο όλο στο χέρι με μαρκαδοράκι μοιράζεται σε συναυλίες και ύποπτες συναθροίσεις σε άσπρο και ροζ χαρτί. Οι σελίδες του δεν έχουν ούτε μια υπογραφή, οπότε θα σεβαστούμε την […]
Συνέχεια
Ξεχειλίζει γυναικεία χειραφέτηση με τσιτάτα, κολλάζ, τεχνάσματα με διαφάνειες και μαρκαδόρους και ερωτήματα καίρια. Ένα “μνημείο” γυναικείας ενδυνάμωσης για να νιώσουμε πως δεν είμαστε μόνες και ο ρόλος μας πρέπει να είναι ενεργός. Ας μην επαναπαυόμαστε και ας μην σκύβουμε το κεφάλι. Δεν υπάρχει πια χρόνος για να προσπερνάμε όλα όσα μας καταπιέζουν. Ξεπερνώντας το περιεχόμενο, η Ευγενία […]
Συνέχεια
Η Πόλη είναι έρωτας, όχι με την ρομαντική έννοια αλλά με αυτήν που κάνει ένα φανζίν να ξεχωρίζει στην καρδιά σου. Όσο δύσκολο και αν είναι να το φανταστεί κάποιος, το βρήκα στους διαδρόμους της comicdom σαν μια απόδειξη πως δεν χάθηκε ο χρόνος μου εκεί. Μαυρίλα, ανυπαρξία, η πόλη από ψηλά, η πόλη που δεν μας […]
Συνέχεια
…και αν θα τον βρείτε εκεί που θα βρίσκεται, εκεί ξεχασμένος πέστε μου ποίος, ποίος θυμάται ποίος είναι αυτός που συντρόφους δεν έχει κι ούτε ζητάει δεν θα σας χαιρετήσει, ούτε καν θα σας προσέξει μαζί σας τώρα δεν θέλει να επικοινωνήσει πληγωμένα παιδιά δεν θέλει να παρηγορήσει πληγωμένα παιδιά δεν θέλει να ξαναδεί… Είχαν […]
Συνέχεια
Ψυχεδελικό κολλάζ (ακόμα μια φορά) γεννημένο από το χάος. Μάθαμε να περιμένουμε πολλά – Θέλουμε περισσότερα. Το πέμπτο Sore Bowels Pissing Marbles προκαλεί την αλληλεπίδραση. Το ξεφυλλίζω και με πιάνει να κόβω ματάκια και χειλάκια από παλιές φωτογραφίες λες και δεν αξίζει στον κόσμο να γελά. Μέσα σε λίγες σελίδες η χώρα των τραυμάτων (μου) μοιάζει με […]
ΣυνέχειαΑπό τον πολυπράγμων Στυλιανό Τζιρίτα (Trash City, Κόρη Οφθαλμού), “πάνω στη σημειολογία της γλώσσας και των συλλαβών.”
Συνέχεια
Σύγχρονες κομπανίες με μπουζούκια κινούνται στα Εξάρχεια και στα πέριξ στήνοντας μουσικές ανάμεσα σε καπνογόνα, λέγοντας σου πως δεν έχει σημασία ποιος είσαι και από που προέρχεσαι αρκεί μέσα σου να νιώθεις ρεμπέτης. Ένα πολύ ωραίο κόμιξ με αναφορές σε εμβληματικές μορφές του ρεμπέτικου, με στοιχεία έρευνας αλλά και με διάθεση να διατηρήσουν το ρίζωμα αυτής […]
Συνέχεια