Τρεις μέρες σερί πυρετός και την τέταρτη υποθερμία και μια Κυτταρίτιδα να με περιμένει! Να πω όχι? Δεν θα μπορούσα άλλωστε αφού έρχεται ροζ και μεταξοτυπωμένη στο εξώφυλλο για να σε ιντριγκάρει να την χαιδέψεις και να την πάρεις μαζί σου.
Την πήγα σε λεοπάρ κρεββάτια γιατί φαντάστηκα θα της αρέσουν και μου αποκάλυψε το πυκνογραμμένο γεμάτο συναισθήματα κείμενό της που έχει ξόρκια, συνταγές (το τζίντζερ σώζει), τσαχπινιές με διαφάνιες, κολλάζ, μυρωδιά υπόγειου σκοτεινού τυπογραφείου και μου ψιθύρισε, “παίξε μαζί μου”. Αν δεν την πιάσεις, δεν την γυρίσεις δεξιά και αριστερά και πέρα και δώθε και πάνω και κάτω και γενικώς δεν μπλεχτείς μαζί της ενώ τη διαβάζεις, το’ χεις χάσει το νόημα. Τα κείμενα είναι βαλμένα στις σελίδες σαν βήματα ενός χορού που σε προκαλεί και είμαι σίγουρο πως θα έκανε τα νεύρα κάθε γραφίστα εκεί έξω κρόσσια και γουστάρω.
υγ. η Κυτταρίτιδα θα σου μιλήσει έξω από δηθενιές και καθωσπρεπισμούς και απαιτεί να μένει μακρυά από μαγαζιά. Ψάξ΄ την σε γειτονιές και σε πλατείες.
