“Βλέπω εικόνες καιρών καταραμένων κι αγαπητοί ίσκιοι βγαίνουν μπρός σαν μια ηχώ μύθων παλιών μισοσβημένων…”.
Κείμενα, ποιήματα, σκίτσα, καθώς και μια συζήτηση με τον Θάνο Αναστόπουλο απο τα “Διάφανα κρίνα” . Τρυφερό, σκοτεινό, μελαγχολικό και κατάμαυρο τεύχος… Πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά και επιτέλους χαίρομαι να διαβάζω δημιουργήματα απο ανθρώπους για τους οποίους το darkwave δεν είναι λατέξ και μαστίγια ……[Πηγή: Παρακμή]
